zaterdag 22 september 2012

Vriend!

Vooraleer ik met mijn neus in de graphic novel beland, ga ik eerst surfen op het internet. Het is belangrijk om reeds achtergrondinformatie op te zoeken zodat ik me voldoende kan oriënteren en voorbereiden.

Ernesto Guevara is geboren op 14 juni 1928 te Rosario, stad in Argentinië.
Hij is vermoord op 9 oktober 1967 in La Higuera te Bolivia.

Eventjes situeren op de wereldkaart


Op de wereldkaart is het land met de grote rode cirkel Argentinië. Argentinië ligt in Zuid- Amerika. De kleine rode cirkel is België.  De pijl toont de afstand van deze twee landen. Het blauwe vierkantje is Bolivia, op deze plaats is Che Guevara overleden.

Politieke, economische en sociale situatie Argentinië


Ik weet vrij weinig tot niets over Argentinië. Het enige dat ik wel weet is dat Prinses Maxima der Nederlanden, van Argentijnse afkomst is. Ze is getrouwd met de kroonprins Willem-Alexander der Nederlanden. Tijd voor een grote dosis cultuurprik!

Ik stel me de vraag hoe de politieke en economische situatie van Argentinië eruit ziet.


Politiek

Argentinië is een republiek en daarom is het een praktiserend democratie. Burgers stemmen voor bepaalde politieke partijen en de politieke partij die een verkiezing wint kiest meestal de president binnen haar eigen kring.
President Cristina Fernandez de Kirchner is het hoofd van de Argentijnse staatshoofden en regeringsleiders.
Ze werd tot presidente verkozen in 2007. De meest opvallende maatregelen die ze recentelijk heeft ingevoerd: kinderbijslag die wordt toegekend aan ouders op voorwaarde dat hun kinderen naar school gaan, een gratis notebook voor alle middelbare scholieren en docenten en de hervorming van de Mediawet.

Economie

Wat zijn de voornaamste verkoop producten van Argentinië? Daarvoor leek een grafiek me geschikt. Onderstaande grafiek toont dat veevoeder het belangrijkste export product is van Argentinië.



Hoe zit het nu met de economische situatie?
Dit artikel 
Artikel economie Argentenië NOS  geeft me een aantal antwoorden over de economische situatie.

Kort samengevat staat er in het artikel dat Argentinië  een financiële crisis heeft moeten doorstaan van 1999-2002.  Argentinië moest zich loskoppelen van de peso en de dollar en de staatsschuldproblemen in 2001. Veel kwam het land binnen en er ging nauwelijks iets uit. Het land leefde op geld uit het buitenland, waardoor de schulden zo toenamen dat de regering niet meer aan de betalingsverplichtingen kon voldoen.
Even was het positief dat de peso werd omgeruild voor de dollar. Helaas werkte de verandering nadelig voor Argentinië omdat de export te duur was en de producten te laag werden verkocht.

Argentinië heeft zich vrij vlot krachtig hersteld van de ernstige economische crisis van 1999-2002. Enkel in 2009 bleek Argentinië niet bestand tegen de wereldwijde crisis en dook de recessie in. In 2010 kende  het land opnieuw een sterke groei. Dit was te danken aan de veerkrachtige binnenlandse vraag en een sterke groei van de export die werd gesteund door gunstige externe factoren (hoge grondstofprijzen en sterke vraag vanuit Brazilië en China).

'Argentinië profiteert indirect van de sterke opkomst van China als grote importeur. Door de grote vraag uit dat land zijn de grondstoffenprijzen op de wereldmarkt gestegen."

Er zijn verschillende oorzaken te noemen voor deze prijsstijgingen. Een veelgenoemde oorzaak is de toenemende vraag naar biobrandstoffen. Deze biobrandstoffen worden gemaakt van granen, oliezaden en suiker, waardoor de vraag naar deze producten stijgt. Ook de toenemende vraag naar voedsel en vooral vlees vanuit China en India speelt een rol.(ZIE GRAFIEK)
Deze toenemende vraag leidt tot hogere prijzen. Een derde oorzaak zijn de dure fossiele brandstoffen, zoals olie. Hierdoor is het transport van voedsel duurder geworden, wat doorberekend wordt in de prijs. Een ontwikkeling waar vooral ontwikkelingslanden de dupe van worden omdat zij in vergelijking met westerse landen een relatief groot deel van hun inkomen uitgeven aan voedsel.


Wat doet de regering om de economie te verbeteren?

Om voor mezelf een beeld te vormen wat de regering doet om de economie op te krikken, heb ik een aantal voorbeelden onder elkaar geplaatst. Mijn eerste voorbeeld is dat de president Cristina Fernandez de Kirchner  het oliebedrijf YPF in handen van de staat wil leggen. Daarvoor heb ik een aantal artikels gelezen. Dit artikel 1 en dit artikel 2 weergeven een goed beeld van de nationalisering van het oliebedrijf.
Kirchner zegt dat YPF veel te weinig investeert in de Argentijnse energieproductie, waardoor het land gedwongen wordt energie uit het buitenland te kopen . Dit was vorig jaar voor zo'n 9 miljard dollar. Een groeiend land zoals Argentinië kan dat op dit moment niet goed gebruiken. Deze eis verloopt niet zonder protest. De Spaanse regering toonde zich eerder laaiend over de aangekondigde onteigening en heeft inmiddels als eerste tegenmaatregel de invoer van biodiesel uit Argentinië beperkt. Ook de Europese Unie protesteerde fel. De importbeperkingen die de Argentijnse regering oplegt brengt schade toe aan Europese bedrijven.
 (Oliebedrijf YPF is een Argentijns bedrijf overgenomen door de Spanjaarden in 1999.
Wat is er nu concreet aan de hand? Dit is een stukje uit wikipedia maar weergeeft perfect de beweegredenen van Argentinië.

 



De Argentijnse regering heeft bekend gemaakt YPF te willen renationaliseren. De overheid wil 51% van de aandelen van YPF in handen krijgen. Argentinië kampt met economische problemen en heeft de energieprijzen laag gehouden om de inflatie onder controle te houden. Vanwege deze lage binnenlandse energieprijzen zijn de investeringen in het zoeken naar en winnen van aardolie en aardgas in Argentinië beperkt geweest. Het land moet nu veel olie importeren. De regering wil met deze actie de eigen olieproductie stimuleren. )

Een tweede voorbeeld zijn de Falklandeilanden. De president Cristina Fernandez de Kirchner is  actief in het terugeisen van de Falklandeiland. Deze  documentaire van de Falklandoorlog  is een perfecte weergave van de problemen ginder .
Kort samengevat is er na jaren van relatieve rust is het conflict rond de Falkland-eilanden opnieuw opgelaaid. Spanningen tussen Argentinië en Groot-Brittannië bereikten een nieuw hoogtepunt door Britse olieboringen. Sinds enige tijd is bekend dat het kustgebied van de eilanden rijk is aan natuurlijke brandstoffen. Volgens experts is de oliereserve zo groot als die in de Noordzee, wat gelijk staat aan 60 miljard vaten. Het grootste deel van de exploitatierechten is door Groot-Brittannië toegekend aan Desire Petroleum, een klein Brits bedrijf, dat onlangs begonnen is met boringen ten noorden van de Falkland-eilanden.




 De Argentijnse regering heeft maatregelen genomen om de Britse activiteiten in dit gebied te dwarsbomen. Op 16 februari 2012 kondigde president Cristina Kirchner een decreet af waardoor alle schepen in Argentijnse wateren met als eindbestemming de Falkland-eilanden, South Georgia en de South Sandwich eilanden een vergunning moeten hebben. Dit betekent ook dat zendingen van de kust naar de eilanden geblokkeerd kunnen worden. Argentinië onderstreept met deze actie haar claim op de soevereiniteit over de eilanden, die de Argentijnen Las Malvinas noemen.
Het conflict tussen beide landen blijft aanwezig en is een actueel onderwerp. Ik ben benieuwd wat er in de toekomst gaat gebeuren!


Als ik mijn bevindingen over de economische situatie samenvat is onderstaande opsomming mijn conclusie.



Armoede in Argentinië

Tegenwoordig gaat het beter met de bevolking van Argentinië. Helaas is er toch armoede aanwezig. Een deel van de bevolking leeft in sloppenwijken. Kinderen leven op straat en gaan niet naar school. Hoe is dit mogelijk? Zijn er hulporganisaties om deze problematiek op te lossen?

Door de hoge voedselprijzen hebben een groot aantal inwoners van Argentinië geen eten. Er zijn organisaties actief om op te komen tegen de regering. Ze willen dat er verandering komt in het beleid. De voedselprijzen moeten dalen zodat de 'gewone mens' ook kans heeft om te kunnen eten. Een voorbeeld van zo'n organisatie is
Movimiento Nacional de los Chicos del Pueblo. Zolang de voedselprijzen blijven stijgen zal het geen gemakkelijke opgave worden om voor 2015 de honger en extreme armoede in Argentinië uit te bannen.
 

Cultuursnufje

Ik heb al heel wat achtergrondinformatie opgezocht over het land. Het enige dat mij nog rest is een kiekje van de cultuur. Het filmpje toont de mooie kanten van Argentinië. De prachtige cultuur met zijn uitgebreid aan bod van de natuur.


Nu ik Argentinië op de kaart heb gezet, is het tijd voor Che Guevara. Een belangrijk persoon uit de wereldgeschiedenis!

 

Graphic novel Che!


Ik weet nu waar Che Guevara vandaan komt en ik heb me een beeld kunnen schetsen van het land. Ik ben benieuwd naar het verhaal van Che Guevara. Ik heb daarvoor de Graphic novel 'Che' gekozen. Dit boek is anders dan de klassieke boeken. Het is namelijk een striproman. Het verhaal van Che Guevara wordt aan de hand van strips weergegeven. Plezierig!
Het boek is geschreven door Sid Jacobson met illustraties van Ernie Colón. Het boek is uitgegeven in 2011. Sid Jacobson is een Amerikaanse schrijver. Hij schreef kinderboeken, fictie en non fictie strips. Hij was de uitgever van Harvey comics, zo heeft hij bekende boeken zoals Richie rich, Hotstuff en Casper the friendly ghost uitgegeven. Ik ken casper het vriendelijke spookje nog uit mijn eigen kindertijd! Deze verhalen zijn verfilmd. Wat keek ik graag naar Casper het spookje. (droomt even weg)
Hij is op latere leeftijd gaan samenwerken met Ernie Colón. Waar hij meerdere boeken mee heeft uitgebracht zoals 'Het leven van Anne frank', 'The 9/11 report' en 'A graphic adaption'.


 



Graag begin ik eerst met een wist-je-datje!

Vriend!

Ernesto Guevara kreeg de bijnaam Che gedurende zijn verblijf te Guatemala,een Republiek te Centraal Amerika. In Latijns-Amerika wordt de kreet "Che" gebruikt om iemands aandacht te trekken. Het kan vrij vertaald worden als 'vriend' of 'maat'. "Che" wordt ook gebruikt als bijnaam voor iemand uit Argentinië. Ik stel me daarbij de vraag  'waarom kreeg hij de bijnaam vriend?' en 'was Che de naam vriend waardig?'


Hier komt ie!

In 1951 klom Ernesto Che Guevara in het voorlaatste jaar van zijn studie geneeskunde achter op de motor van zijn beste vriend Alberto. Tijdens zijn reis had hij veel armoede gezien. Hij was tot de conclusie gekomen dat Argentinië leed onder de grote macht van de Verenigde Staten. Vanuit Argentinië gingen ze verder naar Chili. Ook in Chili kwam zag hij dat de Verenigde Staten de Kopermijn in hun macht hadden. Toen hij terugkwam in Argentinië maakte hij zijn studie af. De reis had een ander mens van hem gemaakt. Op die reis wordt hij geconfronteerd met de diepe miserie en de uitbuitingsrelaties van de VS. Hij neemt zich voor om zijn lot aan de armen te verbinden.
 



"Door mijn vele reizen over het continent
- behalve in Haïti en de Dominicaanse Republiek,
passeerde ik in alle landen -
kwam ik in onmiddellijk contact met miserie,
met honger en ziekten,
met de onmogelijkheid die te genezen
bij gebrek aan middelen,
met het fatalisme
dat de honger en de voortdurende tegenslagen
bij mensen veroorzaakt,
(...) en ik begon in te zien dat aan de kant gaan staan
van deze mensen minstens even belangrijk is
dan een beroemd onderzoeker worden of
een substantiële bijdrage leveren aan de medische wetenschap.”


Dit is een  fragment uit een toespraak ‘De revolutionaire arts’, 19 augustus 1960. Che Guevara had tijdens zijn reis twee weken in leprakolonie gewerkt in Peru. Dit had veel indruk op hem achtergelaten. Hij zag hoe mensen leefden in erbarmelijke omstandigheden om geld te verdienen. Onderstaande fragmenten uit de strip weergeven de besproken problemen zoals kapitalisme en armoede. 

 
 

De meningen over het kapitalisme zijn verdeeld. Doordat er vrijemarktseconomie en privébezit is worden de rijken rijker. In dit artikel wordt duidelijk uitgelegd wat het kapitalisme is. 


Men streeft naar vrijheid van het individu. Kapitalisten streven naar een samenleving waarin burgers grote vrijheden genieten, zoals de burgerrechten die het individu beschermen en de macht van de staat en de kerk beperken. Onder kapitalisme staat de vrijheid van bezit voorop, die vrijheid prikkelt de mens om meer te verdienen door meer bij te dragen. Tevens streeft het kapitalisme naar een vrije markt waarin de overheid zich terughoudend opstelt. Een ander speerpunt van het kapitalisme is de scheiding van kerk en staat. Ook willen kapitalisten dat de staatsinrichting wordt vastgelegd in een grondwet waarin ook de grondrechten van de burger staan. Van de overheid wordt alleen verlangd dat ze alleen dat voor hun rekening nemen wat onmogelijk door het individu behartigd kan worden (openbare functies, openbare werken, landsverdediging, enz)

Het kapitalisme ligt nog steeds onder vuur. Doordat men in andere landen de grondstoffen gaat halen aan goedkope prijzen kan men dit verkopen in eigen land aan hoge prijzen. Tegenover dit systeem dat leidt tot armoede, miserie en oorlog voor een meerderheid van de bevolking, is er nood aan een socialistisch alternatief. Een samenleving waarin de productie democratisch wordt gepland en ten dienste staat van de behoeften van meerderheid.
Mensen die voor het kapitalisme zijn, zien een kans om zelfstandig geld te verdienen en dit geld dan ook in eigen zak te steken. Iedereen krijgt de kans door de vrijemarktseconomie om mee te functioneren op zelfstandige basis in de maatschappij.

Nu ik voor mezelf herhaald heb wat het kapitalisme is, kan ik me weer verder verdiepen in het leven van Che Guevara. 





Het revolutionair virus heeft hem meer en meer te pakken.

Dankzij mijn ervaring in Guatemala met de agressie van de VS
werd ik ervan bewust dat er één belangrijke voorwaarde is
om een revolutionaire arts te kunnen worden,
en dat is: revolutie.
Geïsoleerde, individuele inspanningen, de ‘zuivere idealen’,...
dienen tot niets in landen waar de regeringen
de sociale verhoudingen verandering onmogelijk maken.”
Dit is een fragment uit een toespraak van Che Guevara. Hij is het oneens in vele landen met de politieke situatie. De regering heeft veel te veel macht in handen en Che Guevara begint steeds meer revolutionaire gevoelens te krijgen. Hij vindt het vreselijk dat de inwoners geen recht van spreken hebben.

Che Guevara werkt zijn studies af begin 1953. Op 7 juli vertrekt hij samen met enkele vrienden met de boemeltrein richting La Paz, Bolivia, 6000 km verder. Volgens Che was de VS ook hier de drijvende kracht.
Langs Nicaragua, Honduras en El Salvador komt Che eind december in Guatemala aan waar Jacobo Arbenz een vreedzaam revolutionair proces leidt. In dit artikel
 lees je dat Jacobo Arbenz  als eerste democratisch verkozen president was begonnen met een aantal zeer gematigde sociale hervormingen. Zo stelde hij onder meer ongebruikte landerijen ter beschikking van kleine boeren en begon vakbonden te erkennen. Dit was nadelig voor de VS omdat zij hun bedrijf United Fruit Company (het huidige Chiquita) in Gautemala was. Het was een opkomst tegen de VS. Deze revolutie leidde Che naar Guatemala. Che was zoals reeds duidelijk tegen de VS met zijn kapitalisme en zag dit als een goede kans om mee te vechten. Vechten voor meer mensenrechten.

In een brief aan zijn moeder schrijft hij: ”Ik heb eindelijk mijn doel bereikt... Ik denk dat ik hier een tweetal jaar zal blijven, als alles goed gaat.”In Guatemala leert hij de naar daar gevluchte Peruaanse revolutionaire Hilda Gadea kennen.



Op 14-15-16 juni 1954 zag Che hoe Noord-Amerikaanse vliegtuigen Guatemala overvliegen en niet alleen militaire installaties maar ook arme volkswijken bombarderen. Op 18 juni 1954 maakte Che de staatgreep mee tegen de regering Arbenz, opgezet en uitgevoerd door de VS. Ondertussen werd de situatie nijpend voor de Guatemalteekse regering. De koude oorlog woedde volop en de VS wilden het linkse regime weg. Ernest nog steeds werkloos had een doel gevonden, hij sloot zich aan bij een militie van de communistische jeugd en werd overgeplaatst naar een ziekenhuis. Hij vocht niet aan het front, al wilde hij dat zo graag. Hier heeft hij de naam Che gekregen!
Hij wist zekerder dan ooit dat de VS de grote vijand was in de strijd voor gelijkheid.
De repressie barst los in Guatemala. De Latijns-Amerikaanse ambassades vullen zich met politieke vluchtelingen. Che wordt aangewezen als een gevaarlijk Argentijnse communist en mag niet in Guatemala blijven. Hij vluchtte naar Mexico.

In juni ontmoette hij Raúl Castro. Raul’s broer was Fidel Castro. Ze werden vrienden.  Begin 1955 vond Ernesto werk als arts door Raul in het “Hospital Central” van de stad.
Over de eerste ontmoeting van Che en Fidel Castro zei Che: “Ik leerde hem kennen in een van de frisse nachten van Mexico en herinner me dat onze eerste discussie ging over internationale politiek. Enkele uren later in diezelfde nacht - tegen de ochtend - was ik één van de toekomstige deelnemers aan de expeditie met de Granma.”
Fidel Castro over die ontmoeting: “Hij kende veel van het marxisme-leninisme, autodidact, zeer leergierig, hij was een overtuigde revolutionair.


Achtergrond informatie marxisme: Marxisme

 Marxisme is het socialistische systeem waarin een gezamenlijk eigenaarschap van productie-, distributie- en ruilmiddelen het overheersende kenmerk is. (staat recht tegenover het kapitalisme)

Achtergrond informatie lenisme: Leninisme

Het Lenisme is een stroming binnen het Marxisme. Het verschil is dat de leer van het Marxisme ervan uitgaat van de revolutionaire kracht van een georganiseerde arbeidersklasse terwijl het Lenisme ervan uitgaat dat een avant-garde oftewel een kleine sterke groep sneller tot een revolutie kan komen. Deze revolutie zou het socialisme moeten bereiken. Het socialisme is een maatschappijvorm gebaseerd op gelijkheid, sociale rechtvaardigheid en solidariteit. Hetgeen Che Guevara voorstrijder van was voor Latijns- Amerika!


Che en Fidel Castro hadden elkaar gevonden. Tegelijkertijd kwam Hilda met het nieuws dat hij vader werd. Hilda en Che trouwden en kregen later een dochter Hildita.
Al snel wordt Che lid van de guerillabeweging van Fidel Castro, de Beweging van de 26e juli genaamd. Het verhaal van de Cubaanse Revolutie begint op 25 november 1956, waarop 82 mannen, waaronder Che, Fidel en Raúl, aan boord gaan van het schip Granma. Het schip vertrekt richting Cuba, waar de mannen een revolutie willen starten en het moeten opnemen tegen 35.000 soldaten van het regime van de toenmalige president Fulgencio Batista. De strategie die de mannen hebben uitgedacht is diep het land in te trekken, de boeren bevolking te overtuigen, zo een revolutie beginnen en uiteindelijk de macht overnemen.


 Op 2 december komt het schip aan in Cuba. Na 3 dagen volgt de eerste confrontatie met het leger van president Batista, waarin Che zwaar gewond raakt. Slechts 12 man trekt na deze slag de Sierra Meastra in, een berggebied in het zuiden van het eiland. Hier hebben de mannen de tijd om zich te hergroeperen en rekruten te werven. Che wordt al snel de vertrouweling van Fidel Castro en is onder andere verantwoordelijk voor het executeren van deserteurs en spionnen. Al snel behaalt de guerillabeweging zijn eerste overwinning en steeds meer mensen van de locale bevolking sluit zich aan bij de beweging. Che neemt uiteindelijk de leiding over deze nieuw verworven rebellen. Als reactie hierop stelt de president van Cuba, Batista, een beloning van 4000 dollar beschikbaar in ruil voor het hoofd van Che. Che trekt zich hier echter niets van aan en de guerillabeweging vertrekt uiteindelijk naar de Cubaanse hoofdstad Havanna. Ook het leger van president Batista trekt naar de hoofdstad.
Uiteindelijk wordt Havanna op 1 januari 1959 ingenomen door de guerilla’s en wordt de regering van president Batista afgezet. Fidel Castro wordt president van Cuba en Che, die de Cubaanse nationaliteit krijgt, vervult een prominente rol in de socialistische regering. Hij wordt ondermeer commandant van het militaire gevangenisfort “La Cabana”, waar hij verantwoordelijk was voor de berechting en executie van leden van het regime van Batista. Ook wordt hij president van de Nationale Bank en minister van Industrie. Hij blijft ook na de revolutie van grote invloed op de politieke koers van president Fidel Castro en schrijft daarnaast ook een aantal boeken waarin hij zijn socialistische ideeën uiteenzet.
 In april 1965 vertrekt Che met een aantal Cubaanse troepen naar Congo om daar de Marxistische Simba-beweging te steunen. De steun voor deze guerillabeweging neemt onder de locale bevolking echter al snel af, waardoor een revolutie niet tot stand kan komen en de Cubaanse troepen ernstige verliezen lijden. Che verblijft hierna 3 maanden in Tanzania, waarna hij besluit naar Bolivia te vertrekken om daar zijn marxistische revolutie voort te zetten. Hij boekt enige successen maar massale steun vanuit de boeren bevolking blijft uit. Dan besluiten de Verenigde Staten om hun Special Forces en CIA in te zetten om de Boliviaanse regering te steunen in de strijd tegen Che Guevarra, waarna de guerillagroepen grote verliezen lijden. Op 8 oktober 1967 wordt Che door een deserteur verraden en geeft de Boliviaanse president Barrientos het bevel van executie. Op 9 oktober 1967 werd hij door de CIA-agent Félix Rodriguez geëxecuteerd. Zijn laatste woorden waren: “Schiet lafaard, het enige wat je doodt is een mens”. Pas in 1997 wordt het lichaam van Che opgegraven en naar Cuba gebracht waar hij een staatsbegrafenis krijgt en wordt bijgezet in een mausoleum.



Wat betekent Che Guevara vandaag de nog?


Men vergelijkt Che Guevara wel eens met Nelson Mandela of Ghandi. Ze hadden alle drie hetzelfde doel, namelijk ‘ opkomen voor mensenrechten’. Het verschil is wel dat Che Guevara een heleboel doden op zijn naam heeft staan. Hij heeft op een gewelddadige manier gevochten om zijn doelen te bereiken. Maakt hem dat dan een goed persoon?

Een revolutie diende volgens Che een gewapende strijd te zijn, omdat aan het volk duidelijk gemaakt moest worden, dat het onmogelijk was om de strijd voor zijn rechten te voeren binnen het kader van de wet. Een guerrillastrijder vecht, omdat hij een maatschappelijk hervormer is. Hij gebruikt wapens om zijn doel, de omverwerping van het sociale bewind dat het ongewapende volk in greep houdt door onderdrukking en ellende, te bereiken.

Waarom leeft Che Guevara dan nog steeds voort, willen we de gruwelijke moorden dan liever niet vergeten?


De mening van mensen die Che zien als een held en als absolute voorbeeld voor de mens, is onvoldoende gebaseerd op de moreel verwerpelijke kanten van Che zoals de executies, de gewelddadigheid, het veroorzaakte leed en de haat als motief voor het handelen van Che Guevara.
De mening van mensen die Che zien als een personificatie van het kwaad, is daarentegen onvoldoende gebaseerd op de intenties van Che, de waarden in de guerrillatactiek, de veelzijdigheid als persoon en de prestatie van het omverwerpen van het dictatoriale regime van Batista. We kunnen het feit dat hij mensen heeft vermoord niet aan de kant schuiven, het is echter wel zo dat hij opkwam voor de rechten van de mens. Enkel gebeurde dit niet op een vredelievende manier...

Hoe kan het dat Che als held gezien wordt?

Che Guevara wordt voor het grote publiek toegankelijker door het bekijken films. In veel films wordt hij als vrijheidsstrijder en menselijk persoon weergegeven. Mensen krijgen sympathie voor hem en zien de goede kanten van hem. Ze zien hem als vrijheidsstrijder die opkwam voor de mensenrechten.

Het is ook zo dat in landen waar hij ervoor gezorgd heeft dat de revolutie geldig was zoals Cuba dat hij nog voort leeftDe Cubaanse revolutie was populair onder de jongeren van de jaren zestig. Het was een protestgeneratie en Che Guevara vocht voor een goede zaak. Het feit dat hij jong is overleden heeft hem qua populariteit alleen maar goed gedaan.


Waarom draagt de jeugd deze man op t- shirts en tassen terwijl ze hem nauwelijks kennen? Onderstaande filmpje toont de kennis over Che Guevara.. niet om voor naar huis te schrijven.

De hedendaagse tienercultuur heeft zich verscheidene iconen aangemeten, die vooral onze rebellerende aard weergeven. We zien vaker dat tieners een stijl zoeken die verschilt met onze traditionele opvoeding. Tieners willen zich losrukken van bepaalde normen die ze ervaren als onderdrukking. Ze weten niet zoveel over de achtergrond van Che Guevara, maar het stoere karakter trekt jongeren aan. Persoonlijk denk ik dat zijn kledij een modetrend is geworden door het stoere uiterlijk en dat het gaat over een 'bekend icoon'.



De mode industrie heeft hierop ingespeeld en dat was dan weer kassa kassa!
In dit artikel wordt duidelijk wat de kijk is op Che Guevara. De inwoners voelden zich aangevallen door deze kraam. Hij staat voor veel mensen als moordenaar en dat zit nog diep in hun herinneringen. Het feit dat deze kraam onacceptabel is voor vele mensen toont aan dat hij zeker niet voor iedereen een held was.. 


Interview

Drie jaar geleden is mijn neef voor een lange periode in Argentinië geweest. Het leek me een goed idee om hem vragen te stellen over zijn verblijf!
Even voorstellen..


1.       Wat is je naam? Waar kom je vandaan? Hoe oud ben je?
Mijn naam is Vincent van Wissem. Ik kom uit Arnhem. Ik ben geboren op 14 december in 1983.

2.      Waarom ben je naar Argentinië gegaan?
Via het uitwisselingstraject op mijn Universiteit heb ik zes maanden in Buenos Aires gewoond en gestudeerd.  Daar heb  ik vakken gevolgd en spaans heb geleerd. Daarnaast heb ik gereisd door Argentinië en met de cultuur kennis gemaakt. Het is een prachtig land met temperamentvolle mensen.
 

3.      Wanneer? Voor hoelang?
juli 2008 tm januari 2009, 6 maanden


4.     Wat heb je in Argentinië gedaan?

Ik heb 6  maanden in de hoofdstad Buenos Aires gewoond. Daar heb ik Colleges gevolgd aan de technische universiteit en gelukkig ookk studiepunten gehaald. In hoofdstad woonde  ik samen met buitenlandse studenten waaronder ook een Argentijn, daar heb ik goed spaans leren praten. Ook hielp het dat ik verliefd werd op een Colombiaans meisje waar ik een relatie mee had.

Tussendoor  heb ik gereisd door Zuid-Argentinië (Patagonië) waar je mooie natuur tegenkomt. Ik ben in Uruguay geweest om een nieuwjaarsfeest bij te wonen aan het strand. Ook heb ik een weekend vrijwilligerswerk gedaan in de sloppenwijken via de organisatie un techo para mi pais. Link We hebben huizen gebouwd voor de arme mensen, dat was een mooie ervaring om de blije gezichten te zien.
(Mijn neef is telkens de linker persoon op de foto.)

 

5.      Hoe is de sfeer bij de bevolking in Argentinië?

Door de crisis is men vantrouwig en teleurgesteld in de overheid en banken. Veel mensen zijn hun geld kwijtgeraakt. Het land is redelijk corrupt.

Verdeeld/ongeveer hetzelfde/grote tegenstellingen?

Er is een grote verdeeldheid, er zijn hele rijke mensen, maar het merendeel is arm.
Er s geen duidelijke middenklasse zoals wij dit in Nederland hebben.

 Heeft dat met de huidige regering te maken?

Dat heeft meer met de crisis te maken. Leuk was wel dat in die tijd Cristina Kirchner de eerste vrouwelijk presidente was, en vooral ook als fashion icon werd gezien.

6.      Heb je veel armoede gezien?

Je ziet wel veel bedelaars op straat. Aan de rand van de stad kom je sloppenwijken tegen en veel armoede. Ik woonde zelf in St Telmo, niet één van de beste wijken van de Hoofdstad. Wanneer ik ’s avond laat college had moest ik terug naar huis lopen. Vaak deed ik oude onopvallende kleding aan en mijn capouchon over mijn hoofd zodat ik niet snel zou worden beroofd. Gelukkig is mij dit ook nooit overkomen, wel zijn twee maten voor mijn huisdeur beroofd.  Onder druk van een pistool  moesten zij alles afgeven.

7.      Is de aanwezigheid van Che Guevara nog steeds voelbaar? Hoe heb je dat opgemerkt?
Zoals het eerste gedeelte van dit artikel beschrijft: artikel Che

Zo heb ik het ook ervaren, je hoort heel weinig over hem en over wat hij heeft gedaan. Je ziet vooral dat hij op t-shirts wordt afgebeeld en meer als product wordt gezien. Het klopt ook echt dat iedereen het woorde “che” gebruikt in bijna iedere zin. Het betekent” hey!”. Hier deed  ik zelf ook aan mee.
8.      Ben je oorlogsmonumenten tegengekomen? Zo ja, welke?
Ja, In Buenos Aires is er een monument ter gedachtenis van de Falkland oorlog. Daarnaast ben ik in de geboorteplaats (Rosario) van Che Guevarra geweest.

 
Dit was het einde van de eerste opdracht. Ik ben erg veel te weten gekomen over Argentinië. Daarbij heb ik het gevoel dat ik de periode van Che Guevara herbeleeft heb! Ik vond het een erg interessant onderwerp en heb de cultuurprik flink toegediend.

Als laatste sluit ik mijn uiteenzetting af met deze speech. Ik vond het boeiend om te weten hoe Che er in werkelijkheid uitzag en welke speeches hij zoal gegeven heeft. Tot de volgende cultuurprik!



Bronnen:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten